FAKAT
Yunusun çok gücüne gitti, ve kızdı.
2.
Ve RABBE dua edip dedi: Ah, ya RAB, ben daha memleketimde iken bunu söylemedim
mi? bundan ötürü hemen Tarşişe kaçmağa davrandım; çünkü biliyordum ki sen
lûtfeden ve çok acıyan, geç öfkelenen, ve inayeti çok olup kötülükten nadim
olan Allahsın.
3.
Ve şimdi, ya RAB, niyaz ederim, canımı benden al; çünkü benim için ölmek
yaşamaktan iyidir.
4.
Ve RAB dedi: Öfkelenmekle iyi mi ediyorsun?
5.
Ve Yunus şehirden çıktı, ve şehrin şarkında oturdu, ve orada kendisine bir
çardak yaptı, ve onun altında gölgede oturdu, ta ki, şehre ne olacağını görsün.
6.
Ve Yunusu kötü halinden kurtarmak üzre, başına gölge olsun diye, RAB Allah bir
asma kabak fidanı hazır edip onun üzerine çıkardı. Ve Yunus asma kabağından
ötürü büyük sevinçle sevindi.
7.
Fakat ertesi gün sabah olurken Allah bir kurt hazırladı, ve kurt asma kabağını
vurdu, o da kurudu.
8.
Ve vaki oldu ki, güneş doğunca, Allah yakıcı şark yelini hazırladı; ve güneş
Yunusun başına vurdu, ve bayıldı, ve kendisi için ölümü dileyip dedi: Benim
için ölmek yaşamaktan iyidir.
9.
Ve Allah Yunusa dedi: Asma kabağından ötürü öfkelenmekle iyi mi ediyorsun? Ve
dedi: Ölüme kadar öfkelenmekle iyi ediyorum.
10.
Ve RAB dedi: Sen, emeğini çekmediğin, ve büyütmediğin asma kabağına acıyorsun,
o kabak ki, bir gecede çıktı ve bir gecede yok oldu;
11.
ya ben, Nineve için, o büyük şehir için acımıyayım mı? o şehir ki, orada sağını
ve solunu seçemiyen yüz yirmi binden ziyade insan, bir çok da hayvan var.